رب گوجه فرنگی ماده ی تقلیل یافته و فشرده ی دانه ها و پوست گوجه فرنگی است. گوجه فرنگی ها پس از ساعات طولانی پخت غلیظ شده و با از دست دادن رطوبت اضافی شان به شکل رب در می آیند. رب گوجه فرنگی در قوطی های کنسرو، طعم غلیظ گوجه فرنگی دارند. رب گوجه فرنگی منبع بیشماری از مواد غذایی است که چندان در گوجه فرنگی خام یافت نمی شود و رب را در زمره ی ترکیبات سالم در دستورهای غذایی قرار می دهند.

مواد غذایی :

یک قاشق غذا خوری رب گوجه فرنگی فقط 13 کالری داشته و هیچ چربی ای ندارد. به این معنا که موجب اضافه وزن نخواهد شد. رب همچنین حاوی 244 واحد بین المللی از ویتامین A  است که برای سلامتی چشم و بینایی، تولید مثل و رشد جنینی مفید است.

رب گوجه فرنگی حاوی 3/5 میلی گرم از آنتی اکسیدان ویتامین C است که ایمنی بدن را بالا برده و به ترمیم بافت ها کمک می کند.

رب گوجه فرنگی همچنین حاوی مقادیر ویتامین K و تعدادی از ویتامین های گروه B است.

هرقاشق رب گوجه فرنگی هم چنین حاوی 5 میلی گرم آهن است که به عملکرد سلول های قرمز خون کمک می کند. در هر قاشق رب گوجه فرنگی 162 میلی گرم پتاسیم وجود دارد که به گردش مایعات در بدن  و نگهداری مواد معدنی کمک می کند.

آنتی اکسیدان

فرآیند تهیه ی رب گوجه فرنگی برخی از آنتی اکسیدان های موجود در گوجه فرنگی را بیش تر در دسترس بدن قرار می دهد. آنتی اکسیدان ها ترکیباتی هستند که رادیکال های آزاد موجود در بدن و مرتبط با بیماری و پیری را پاکسازی می کنند.

تحقیقات نشان می دهد فرآیند گرم کردن گوجه فرنگی میزان فعالیت آنتی اکسیدان ها را در آن افزایش می دهد. به ویژه لیکوپن که استفاده ار محصولاتی که حاوی این آنتی اکسیدان هستند. خطر ابتلا به سرطان پوست را کاهش می دهد.

آفتاب سوختگی

مصرف رب گوجه فرنگی از پوست شما در برابر سوختگی های پوستی ناشی از اشعه فرابنفش محافظت می کند. در ماه می سال 2001 در Journal of nutrition نتایج مطالعه ای منتشر شده که نشان می داد مصرف 40 گرم رب گوجه فرنگی همراه با 10 گرم روغن زیتون در طی 10 هفته موجب کاهش التهاب پوستی و یا آفتاب سوختگی به میزان 40 درصد می شود. محققین دلیل این اثر را لیکوپن غنی موجود در رب گوجه فرنگی می دانند.